شهرهای هوشمند چیست؟
شهر هوشمند مکانی است که در آن شبکهها و خدمات سنتی با استفاده از راهحلهای دیجیتال به نفع ساکنان و کسبوکار آن کارآمدتر میشوند.
یک شهر هوشمند فراتر از استفاده از فناوری های دیجیتال برای استفاده بهتر از منابع و انتشار کمتر است. این به معنای شبکههای حملونقل شهری هوشمندتر، امکانات تامین آب و دفع زبالهها و راههای کارآمدتر برای روشنایی و گرمایش ساختمانها است. همچنین به معنای مدیریت شهری تعاملی تر و پاسخگوتر، فضاهای عمومی امن تر و رفع نیازهای جمعیت سالخورده است.
فناوری های شهر هوشمند
شهرهای هوشمند از انواع نرمافزار، رابطهای کاربری و شبکههای ارتباطی در کنار اینترنت اشیا (IoT) برای ارائه راهحلهای متصل به عموم استفاده میکنند. از این میان، اینترنت اشیا مهم ترین است. اینترنت اشیا شبکهای از دستگاههای متصل است که با هم ارتباط برقرار میکنند و دادهها را مبادله میکنند. این می تواند شامل هر چیزی از وسایل نقلیه گرفته تا لوازم خانگی و حسگرهای خیابانی باشد. دادههای جمعآوریشده از این دستگاهها در ابر یا روی سرورها ذخیره میشوند تا امکان بهبود کارایی بخش عمومی و خصوصی را فراهم کنند و مزایای اقتصادی و بهبود زندگی شهروندان را به همراه داشته باشند.
بسیاری از دستگاههای اینترنت اشیا از محاسبات لبهای استفاده میکنند که تضمین میکند تنها مرتبطترین و مهمترین دادهها از طریق شبکه ارتباطی تحویل داده میشوند. علاوه بر این، یک سیستم امنیتی برای محافظت، نظارت و کنترل انتقال داده ها از شبکه شهر هوشمند و جلوگیری از دسترسی غیرمجاز به شبکه اینترنت اشیا پلت فرم داده شهر پیاده سازی شده است.
آنچه برای تبدیل خانه معمولی خود به خانه هوشمند نیاز دارید، 1) اتصال وای فای، 2) لوازم خانگی هوشمند (یا دستگاه های خانه هوشمند) و 3) یک سیستم خانه هوشمند برای اتصال، نظارت و کنترل این دستگاه ها است.
شهرهای هوشمند چگونه کار می کنند
شهرهای هوشمند چهار مرحله را برای بهبود کیفیت زندگی و امکان رشد اقتصادی از طریق شبکه ای از دستگاه های متصل اینترنت اشیا و سایر فناوری ها دنبال می کنند. این مراحل به شرح زیر است:
1. مجموعه – حسگرهای هوشمند دادهها را در زمان واقعی جمعآوری میکنند
2. تجزیه و تحلیل – داده ها برای به دست آوردن بینشی در مورد عملکرد خدمات و عملیات شهری تجزیه و تحلیل می شوند.
3. ارتباطات – نتایج تجزیه و تحلیل داده ها به تصمیم گیرندگان اطلاع داده می شود
4. اقدام – اقدامی برای بهبود عملیات، مدیریت داراییها و بهبود کیفیت زندگی شهر برای ساکنان انجام میشود.
چارچوب ICT داده های بلادرنگ از دارایی ها، اشیاء و ماشین های متصل را برای بهبود تصمیم گیری گرد هم می آورد. با این حال، علاوه بر این، شهروندان می توانند از طریق دستگاه های تلفن همراه و وسایل نقلیه و ساختمان های متصل با اکوسیستم های شهر هوشمند درگیر شوند و با آنها تعامل داشته باشند. با جفت کردن دستگاهها با دادهها و زیرساختهای شهر، کاهش هزینهها، بهبود پایداری و سادهسازی عواملی مانند توزیع انرژی و جمعآوری زباله و همچنین کاهش تراکم ترافیک و بهبود کیفیت هوا امکانپذیر است.
آیا آنها امن هستند؟
شهرهای هوشمند مزایای زیادی را برای بهبود ایمنی شهروندان ارائه میکنند، مانند سیستمهای نظارت متصل، جادههای هوشمند و نظارت بر ایمنی عمومی، اما در مورد محافظت از خود شهرهای هوشمند چطور؟
لازم است اطمینان حاصل شود که شهرهای هوشمند در برابر حملات سایبری، هک و سرقت داده ها محافظت می شوند و در عین حال از صحت اطلاعات گزارش شده نیز اطمینان حاصل شود.
به منظور مدیریت امنیت شهرهای هوشمند نیاز به اجرای اقداماتی مانند انبارهای فیزیکی داده ها، مدیریت احراز هویت انعطاف پذیر و راه حل های شناسایی وجود دارد. شهروندان باید به امنیت شهرهای هوشمند اعتماد کنند، به این معنی که دولت، شرکتهای بخش خصوصی، توسعهدهندگان نرمافزار، تولیدکنندگان دستگاهها، ارائهدهندگان انرژی و مدیران خدمات شبکه باید برای ارائه راهحلهای یکپارچه با اهداف اصلی امنیتی با یکدیگر همکاری کنند. این اهداف امنیتی اصلی را می توان به صورت زیر تقسیم کرد:
در دسترس بودن – دادهها باید بهطور همزمان با دسترسی مطمئن در دسترس باشند تا مطمئن شوند که عملکرد خود را در نظارت بر بخشهای مختلف زیرساخت شهر هوشمند انجام میدهند.
ناپایداری – داده ها نه تنها باید به راحتی در دسترس باشند، بلکه باید دقیق نیز باشند. این همچنین به معنای محافظت در برابر دستکاری از خارج است
محرمانه بودن – دادههای حساس باید محرمانه و از دسترسی غیرمجاز محافظت شوند. این ممکن است به معنای استفاده از فایروال یا ناشناس کردن داده ها باشد
پاسخگویی – کاربران سیستم باید نسبت به اقدامات و تعامل خود با سیستمهای داده حساس پاسخگو باشند. سیاهههای مربوط به کاربران باید ثبت کنند که چه کسی به اطلاعات دسترسی دارد تا از پاسخگویی در صورت بروز هرگونه مشکل اطمینان حاصل شود
در حال حاضر قوانینی در کشورهای مختلف وضع شده است، مانند قانون بهبود امنیت سایبری اینترنت اشیا در ایالات متحده برای کمک به تعیین و ایجاد حداقل الزامات امنیتی برای دستگاه های متصل در شهرهای هوشمند.